نثر رواني هست... خوشحالم كه همشان مل خودتان هست... لينكتان مي كنم... از اين قسمت خيلي خوشمان آمد

دست هايت را به چشمانم بکش و سکوتم را از روي خط ممتد تنهايي هاي پرپرمان درو کن

سوت دلم تو را به ادراک شراب شب زده ي چشمهام رهنمون مي سازد که هرشب سال خورده تر مي شود

و ماه را تو بياور که مهتابش را پهن کند