نگاه ماست که نقاشی را رنگ می کند
پاییز سرد نیست
این خیال بی روحی که به میبندیم برگ هارا خسته می کند
من کاجی را دیدم که مثل کودکی هایم سبز بود
پاییز فرصتیست برای دیدن دیدنی های بهار
با سکوتی که امکان شنیدن ها را ضریب میدهد
خدااااا خدای من
هنوز برایم همان خدای مطلق و سپید کودکی هستی ؟
که مرا حریص می کرد به تمام قاصدک های زمین
من کودک عجول شب های همیشه
اما هنوز طلوعی ندیده
خو کرده ام به غروب های پی در پی
|
|
